ล้านเล่าชาวพอชอ by Neng Phorchor

ความอยาก ทำให้สุขหรือทุกข์ได้
ความอยาก ทำให้สุขหรือทุกข์ได้

ความอยาก ทำให้สุขหรือทุกข์ได้

ความอยาก ทำให้สุขหรือทุกข์ได้ – ผมไม่ได้จะมาเล่าเรื่องธรรมะอะไรหรอกนะครับ แต่อยากจะมาเล่าให้ฟังว่า ที่เรามีความสุข ที่เรามีความทุกข์ นั้นน่ะ มันมาจากความอยากกันทั้งนั้นครับ

ก่อนอื่นเลยขอเล่าถึงความอยากของพวกเราก่อน คำว่าพวกเราก็คือบรรดานักพัฒนาชุมชนที่ทำงานอยู่ที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนี่แหละครับ ว่ามีความอยากยังไงบ้าง ที่จริงคนอื่นๆ น่าจะมีความอยากคล้ายๆ กันนะ

อยากอย่างแรกคือ อยากมี อยากได้

คนเรามักจะคิดว่า ถ้ามีอย่างนี้ ถ้ามีอย่างนั้น แล้วชีวิตเราคงมีความสุขน่าดูเลย เห็นเพื่อนมีรถก็อยากมีรถ เห็นเพื่อนมีบ้านก็อยากมีบ้าน แล้วพวกเราที่เป็นข้าราชการ ทำงานพิเศษเพื่อหาเงินเพิ่มไม่เป็น อยากได้อะไรก็เอาเงินอนาคตมาใช้ก่อน

ชีวิตข้าราชการและลูกจ้างหน่วยงานของรัฐมักจะคิดง่ายๆ ครับว่า ถ้าอยากได้อะไรก็กู้เงินมาซื้อก่อน แล้วค่อยผ่อนใช้ทีหลัง ซึ่งถ้าเราทำแบบนี้แล้วคอยควบคุมตัวเองไม่ให้มัอยากมีเกินตัวไป มันก็ใช้ชีวิตได้อย่างราบรื่น มีความสุข

แต่ส่วนมากมักจะไม่เป็นอย่างนั้น

ความอยากอย่างที่สองคือ อยากไม่มี อยากไม่ได้

อยากอันแรกคือ อยากมี อันนี้ อยากไม่มี หมายความว่า อยากที่จะไม่เป็นอย่างนั้น อยากที่จะไม่เป็นอย่างนี้ อย่างเช่น อยากไม่ป่วย แต่ก็ไม่ดูแลสุขภาพตัวเอง ไม่ออกกำลังกาย อายุห้าสิบกว่าแล้วยังใช้ชีวิตเหมือนกับตัวเองอายุยี่สิบอยู่ แบบนี้ไม่ไหวครับ

ผมเห็นมีหลายคนที่เคยพูดคุยกันคือ ด้วยความที่เขาเป็นข้าราชการครู เขาเลี้ยงลูกอย่างดีไม่อยากให้ลูกติดยา แต่ก็ไม่พ้น แล้วพอลูกติดยา มันเป็นหนัก แกเลยไม่ให้เงิน ก็เกิดการอยากได้เงินมาซื้อยาเสพ ตอนนี้หนักจนถึงขั้นจะฆ่าพ่อฆ่าแม่

พอเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ แน่นอนว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่มีความทุกข์ทั้งกายและใจ อายเพื่อนบ้านด้วย การที่ไม่อยากเป็นนั่น ไม่อยากเป็นนี่ ไม่อยากได้นั่น ไม่อยากได้นี่ มันเป็นความทุกข์เหมือนกันนะครับ

ความอยากอย่างที่สามคือ อยากควบคุม

อันนี้เห็นเยอะ พวกเรานักพัฒน์นี่แหละ อยากที่จะควบคุมนั่นโน่นนี่ ให้เป็นไปตามที่เราต้องการ อย่างเช่นเรื่องง่ายๆ แต่ไม่ง่ายตั้งแต่เรื่องขั้น อย่างที่รับรู้กันในหมู่นักพัฒน์ว่า ในการทำงานแม้พวกเราจะทำดีกันขนาดไหน เราก็ไม่เคยที่จะได้สองขั้นหรอกครับ

เราเลยมีความอยากที่จะควบคุมกลไกต่างๆ ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่เราทำงานอยู่ เพื่อที่จะทำให้เราสมหวัง

อย่างอื่นๆ ก็เหมือนกันนะครับ เราต้องการควบคุมเพื่อให้เราสามารถสร้างบ้านให้กับคนยากจน คนไร้ที่พึ่ง คนพิการ ได้ทุกคน ในเมื่อมันทำไม่ได้ มันเลยทำให้เราทุกข์ใจ

หรือแม้นกระทั่งควบคุมคนกองอื่นให้มาทำตามคำสั่งเราเวลามีการจัดงาน ซึ่งถ้าเราทำใจไว้แต่แรกว่า เราไม่สามารถควบคุมใครต่อใครให้ทำตามเราได้ เราก็จะไม่ทุกข์ขนาดนี้

เห็นมั้ยครับ ทั้งหลายทั้งปวงของ ความอยาก ทำให้สุขหรือทุกข์ได้ ละได้ก็ละซะนะครับ

เรื่องที่เกี่ยวข้อง

ข้าราชการท้องถิ่น อาชีพที่ไม่รวยและไม่จน

คนพอชอ

เหน่ง พอชอ Avatar

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.